Unser Glossar liefert Ihnen schnell und komfortabel Erläuterungen zu zahlreichen Fachbegriffen und Abkürzungen aus dem Bereich der Schlauch- und Verbindungssysteme. Diese Liste wird regelmäßig aktualisiert und erweitert.

Nasz słownik zawiera szybkie i wygodne objaśnienia wielu terminów technicznych i skrótów w dziedzinie węży i systemów połączeń. Lista ta jest regularnie aktualizowana i rozszerzana.

Niepożądane zmiany na powierzchni spowodowane oddzielaniem się małych cząstek w wyniku naprężeń mechanicznych. Te procesy zużycia są ogólnie określane jako zużycie tworzyw sztucznych (i wielu innych materiałów).

Odporność węża na ścieranie. Węże odporne na ścieranie zapobiegają zużyciu w wyniku ścierania i są używane głównie do transportu materiałów stałych, takich jak granulaty, wióry drzewne, żelazo lub piasek.

Dodatki - znane również jako materiały pomocnicze lub dodatki - to substancje, które są dodawane do materiału (np. tworzywa sztucznego) w niewielkich ilościach w celu uzyskania lub poprawy określonych właściwości.

Na przykład dodatki zmniejszające palność to środki zmniejszające palność, które są dodawane do materiałów łatwopalnych jako dodatki w celu zmniejszenia ich palności.

Przylega bez stapiania się z powierzchnią klejącą

Zależna od czasu zmiana w materiale w określonych warunkach środowiskowych, która powoduje pogorszenie (zazwyczaj) lub poprawę właściwości materiału. Przyczynami są często: ciepło, światło, promieniowanie wysokoenergetyczne, chemikalia, pogoda, tlen (ozon), migracja plastyfikatora w PVC itp.

Środek dodawany do materiału formierskiego lub nakładany na powierzchnię produktu w celu zmniejszenia przewodności.

Wprowadzono rozróżnienie:

Tymczasowe środki antystatyczne to substancje powierzchniowo czynne, które z czasem migrują z tworzywa sztucznego na powierzchnię i tworzą tam przewodzącą warstwę hydrofilową z pomocą wilgoci z powietrza. Ładunek elektrostatyczny, który jest głównie spowodowany tarciem tworzyw sztucznych, może zostać szybciej rozproszony.

W przeciwieństwie do tymczasowych środków antystatycznych,trwałe środkiantystatyczne nie mają tendencji do migracji. Efekt antystatyczny utrzymuje się przez cały okres użytkowania produktu i nie można go zmniejszyć mechanicznie (np. przez wycieranie). Tworzą one samoorganizującą się, dynamiczną, uporządkowaną strukturę (strukturę rozpraszającą), która z kolei rozprasza ładunek elektrostatyczny. W przeciwieństwie do tymczasowych środków antystatycznych, wilgotność otoczenia jest prawie nieistotna dla efektu antystatycznego.

Maksymalne ciśnienie, na jakie narażony jest wąż. Uwzględnia również krótkotrwałe skoki ciśnienia, które mogą wystąpić podczas pracy.

Zakres temperatur aplikacji. Może również odnosić się do temperatury pompowanej cieczy lub warunków otoczenia używanego przewodu.

ATEX jest skrótem od "Atmosphère Explosible". ATEX jest również skrótem od europejskiej dyrektywy 2014/34/UE w sprawie wprowadzania do obrotu urządzeń zabezpieczonych przed wybuchem i systemów ogrodzeń ochronnych (w tym komponentów). Obejmuje ona wszystkie urządzenia elektryczne i mechaniczne, które znajdują się w strefach zagrożonych wybuchem.

Ciśnienie, przy którym przewód pęka lub oplot ulega uszkodzeniu. Ciśnienie to jest określane w warunkach laboratoryjnych w temperaturze 21 °C, przy czym wąż musi być ustawiony prosto. Maksymalne ciśnienie rozrywające to najwyższe ciśnienie, przy którym wąż jest używany. Wartość ta musi uwzględniać skoki ciśnienia, które mogą wystąpić podczas pracy. Z drugiej strony, nominalne ciśnienie rozrywające jest mierzone w warunkach laboratoryjnych.

Maksymalne ciśnienie, na jakie narażony jest wąż. Uwzględnia również krótkotrwałe skoki ciśnienia, które mogą wystąpić podczas pracy. Ciśnienie robocze jest określane zgodnie z normą DIN EN ISO 7751.

Niniejsza informacja BGI wyjaśnia najważniejsze wymagania dotyczące ochrony przeciwpożarowej i przeciwwybuchowej systemów filtrujących i silosów na pył drzewny, zrębki drzewne i wióry drzewne - począwszy od linii odciągowej podłączonych maszyn do materiału wprowadzanego do systemu wypalania - oraz opisuje niezbędne środki.

Nasze worki foliowe PU spełniają wymagania BGI 739-2 (wydane przez stowarzyszenie handlowe BGHM dla drewna i metalu).

Siła wymagana do umożliwienia zginania wokół określonego promienia, a tym samym miara sztywności.

Minimalny promień, przy którym wąż może być zgięty bez załamania, uszkodzenia lub skrócenia jego żywotności. Promień zagiętego odcinka węża jest mierzony na linii środkowej (R) zagiętego obszaru. Promień gięcia podawany jest w mm.

Promień gięcia, dynamiczny
Najmniejszy promień, przy którym wąż może być używany w ciągłych dynamicznych ruchach gięcia bez załamań.

Promień gięcia , statyczny
Najmniejszy promień, przy którym wąż może być używany do ciągłego gięcia statycznego bez wyboczenia.

Każdy produkt objęty dyrektywą UE wymaga deklaracji zgodności CE. Produkty te obejmują zabawki, urządzenia elektryczne, sprzęt ochrony osobistej i urządzenia pomiarowe.

Przydatność węża jest zasadniczo określana przez jego odporność na produkt chemiczny, który ma być transportowany. Patrz także Lista odporności chemicznej. Specyfikacje podane w tym wykazie odporności są jedynie wartościami przybliżonymi, które mogą być gwarantowane jedynie przez ograniczony okres czasu.

Compounding jest terminem używanym w technologii tworzyw sztucznych i opisuje proces uszlachetniania tworzyw sztucznych poprzez mieszanie dodatków (wypełniaczy, dodatków itp.) w celu optymalizacji profili właściwości.

Niemiecki Instytut Normalizacyjny

Dotyczy rur stalowych bez szwu i odnosi się do wymiarów i mas związanych z długością.

Zaciski mocujące - Część 3: Zaciski profilowe i kołnierze stożkowe (wycofane)

Niniejszy standard ma zastosowanie do opasek zaciskowych z napędem ślimakowym stosowanych do mocowania węży do systemów mobilnych i stacjonarnych.

Norma ta określa typy kołnierzy i ich kształty powierzchni uszczelniających, wymiary, tolerancje, gwinty, rozmiary śrub, wykończenie powierzchni uszczelniających połączenia kołnierzowego, oznakowanie, materiały, przypisania ciśnienia/temperatury i przybliżone masy kołnierzy.

Od 2016 roku w Niemczech obowiązuje norma DIN 26057 dotycząca "Węży spiralnych wykonanych z termoplastycznego poliuretanu (TPU) ze wzmocnieniem z drutu stalowego do granulatów i proszków". Norma DIN 26057, w której odegraliśmy kluczową rolę, określa wymagania dla węży spiralnych wykonanych z termoplastycznego poliuretanu (TPU) ze wzmocnieniem z drutu stalowego i falistym konturem zewnętrznym. Węże te są używane do transportu granulatów i substancji sypkich, pyłów i materiałów sypkich. Warunki i procedura testowania węży są dokładnie opisane i uregulowane w normie.

DIN 4102 - Odporność ogniowa materiałów i elementów budowlanych.

Zgodnie z normą DIN 4102-1 materiały budowlane dzielą się na niepalne (A1, A2) i palne (B1, B2, B3):

• A1: Materiały budowlane w tej klasie są niepalne, nie zawierają palnych składników, nie powodują powstawania dymu i płonących kropel, np. beton, cegły lub wełna mineralna.
• A2: Materiały budowlane w tej klasie są niepalne, ale mogą zawierać pewne proporcje składników palnych, nie powodują powstawania dymu ani płonących kropelek, np. gładkie płyty gipsowo-kartonowe.
• B1: Materiały budowlane w tej klasie są trudnopalne i nie mogą palić się niezależnie po usunięciu źródła zapłonu, np. perforowane płyty gipsowo-kartonowe lub lekkie płyty z wełny drzewnej.
• B2 : Materiały budowlane w tej klasie są normalnie palne, palność musi być ograniczona do poziomu określonego w normie DIN w przypadku zapłonu krawędziowego lub powierzchniowego z małym płomieniem, np. drewno i materiały drewnopochodne.
• B3: Materiały budowlane w tej klasie są wysoce łatwopalne i mogą być stosowane w budynkach wyłącznie jako tzw. materiały kompozytowe, tj. jeśli są połączone z innymi materiałami budowlanymi w taki sposób, że nie są już wysoce łatwopalne, np. papier lub słoma.

Elastomery lub elastomery termoplastyczne - Oznaczanie odporności na ścieranie za pomocą obrotowego cylindrycznego aparatu bębnowego (ISO 4649:2017)

Niniejsza norma ma zastosowanie do łączników rurowych ze stali nierdzewnej do walcowania lub spawania w systemach rurociągów w przemyśle spożywczym.

Norma ta ma zastosowanie do wszystkich przewodów elastycznych. Określa wymagania i metody testowania właściwości technicznych przewodów elastycznych stosowanych w systemach wentylacyjnych i klimatyzacyjnych w budynkach. Na przykład nasz Master-VENT 2 spełnia wymagania tej normy pod względem wymiarów i tolerancji.

Oferujemy złączki rurowe zgodne z normą EN 14420 do bezpiecznego łączenia z osłonami zaciskowymi wykonanymi z mosiądzu, stali nierdzewnej lub aluminium. Złączki rurowe zgodne z normą EN 14420 zapewniają bezpieczne i wysokiej jakości połączenia między przewodem a systemem i mogą być stosowane w prawie wszystkich sektorach przemysłu.

Uszczelki zaciskowe zgodne z normą DIN 32676. Uszczelki zaciskowe, znane również jako uszczelki trójzaciskowe, to aseptyczne uszczelki, które są szeroko stosowane jako połączenia zaciskowe w przemyśle spożywczym, chemicznym i farmaceutycznym.

Średnica nominalna DN (francuski: Diamètre Nominal) - patrz także Średnica nominalna

Okrągły profil używany podczas produkcji i wulkanizacji w celu określenia rozmiaru i podparcia węży. Może być sztywny (stal węglowa lub stal nierdzewna) lub elastyczny (guma lub tworzywo sztuczne).

patrz ciśnienie robocze

Węże z wkładką mogą być wykonane z dwóch warstw tworzywa sztucznego (jedna wewnątrz, jedna na zewnątrz) oddzielonych wkładką z drutu wzmacniającego. Wąż bez wkładki składa się z dwóch plastikowych warstw bez dodatkowego materiału pomiędzy nimi.

Zdolność ciała do powrotu do pierwotnego kształtu i rozmiaru po rozciągnięciu, ściśnięciu lub odkształceniu.

Materiał, który rozciąga się w temperaturze pokojowej pod niewielkim obciążeniem, podwaja swoją długość i szybko powraca do pierwotnej długości po usunięciu obciążenia. Elastomery to stabilne wymiarowo, ale elastycznie odkształcalne tworzywa sztuczne, które mogą powrócić do swojego pierwotnego, nieodkształconego kształtu.

Oznaczenie dokumentów, które zostały zatwierdzone przez jedną z trzech uznanych europejskich organizacji normalizacyjnych CEN, CENELEC lub ETSI.

Statycznie niekrytyczne obciążenia prowadzą do niewydolności funkcjonalnej, znanej jako pękanie zmęczeniowe, ze względu na stały wpływ na materiał.
W ciężkich przypadkach stałe obciążenie może nawet doprowadzić do całkowitego zniszczenia materiału.

Kopolimer, oznaczenie ASTM dla etylenu i octanu winylu.

Proces produkcyjny, w którym sprężone tworzywo sztuczne jest w sposób ciągły tłoczone przez dyszę.

Strefy EX to obszary zagrożone wybuchem. Są to obszary, w których może wystąpić atmosfera wybuchowa. Ryzyko wybuchu występuje szczególnie tam, gdzie produkowane, przetwarzane, transportowane lub przechowywane są substancje wybuchowe, takie jak pyły lub ciecze.

U.S. Food and Drug Administration (Amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków)- administracja ds. żywności i leków w USA

Środki zmniejszające palność (lub opóźniające palenie) to substancje, które mają ograniczać, spowalniać lub zapobiegać rozprzestrzenianiu się pożarów.

Zasadniczo istnieją cztery rodzaje środków zmniejszających palność: Dodatkowe środki zmniejszające palność, reaktywne środki zmniejszające palność, nieodłączne środki zmniejszające palność i powłoki.

Siła wymagana do osiągnięcia minimalnego promienia gięcia (im większa wymagana siła, tym mniejsza elastyczność). W przeciwieństwie do rur, węże są elastyczne pod każdym względem.

Zobacz przenikanie

Rozporządzenie (WE) nr 2023/2006 definiuje "Dobrą Praktykę Produkcyjną" (GMP) dla materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z żywnością.

Granulat tworzyw sztucznych jest typową formą dostawy tworzyw termoplastycznych od producentów surowców dla przemysłu przetwórstwa tworzyw sztucznych.

Grupa halogenów obejmuje fluor, chlor, brom, jod, astat i ten.

Te niemetale są bardzo reaktywne w stanie podstawowym (fluor może reagować z pojawieniem się ognia), barwne i reagują z metalami tworząc sole (pochodzenie nazwy) oraz z wodorem w normalnych warunkach tworząc halogenki wodoru (gazowe, monoprotonowe kwasy). Produkty zawierające halogeny uwalniają żrące gazy w przypadku pożaru, które w połączeniu z wilgocią mogą tworzyć kwas solny. Jako substancja przewodząca prąd elektryczny, kwas solny może powodować zwarcia i niszczyć urządzenia.

Twardość jest ważną właściwością materiałową węży. Opisuje ona mechaniczną odporność materiału na penetrację twardszego ciała. Twardość jest mierzona względną odpornością materiału na penetrujące ciało. Im wyższa wartość, tym twardszy materiał.

Istnieją różne metody badania twardości. W przypadku materiałów gumopodobnych twardość Shore'a jest określana zgodnie z normą DIN 53 505. Igła (ścięty stożek dla Shore A i stożek dla Shore D) jest wciskana w próbkę z pewnym naprężeniem sprężyny. Głębokość penetracji jest miarą twardości (zakres skali od 0 do 100 w skali Shore'a).

W przypadku połączeń zaciskowych należy zadbać o zapewnienie wystarczającego nacisku na uszczelkę. Jeśli jednak ciśnienie jest zbyt wysokie lub instalacja jest nieprawidłowa, istnieje ryzyko migracji medium poza uszczelkę (tzw. migracja wsteczna).

Hydroliza jest często niedoceniana, ale prowadzi do nieodwracalnych uszkodzeń tworzyw sztucznych, które nie są na nią odporne. Podczas hydrolizy uszkodzenie jest spowodowane nieodwracalnym rozszczepieniem łańcuchów molekularnych. Może to być spowodowane długotrwałym przechowywaniem w ciepłej wodzie, nasyconej parze wodnej lub po prostu w klimacie tropikalnym. Jednak hydroliza może również prowadzić do rozszczepienia łańcuchów molekularnych w plastiku w idealnych warunkach klimatycznych. Podobnie jak w przypadku inwazji drobnoustrojów, powoduje to degradację wytrzymałości mechanicznej materiału i prowadzi do jego ostatecznego zniszczenia. Produkt często staje się bezużyteczny po krótkim czasie.

Nakładanie warstwy wierzchniej o specjalnych właściwościach na folie lub arkusze, a także
nakładanie folii na wstęgi tkanin.

Należy zawsze upewnić się, że najmniejszy promień gięcia występujący podczas pracy jest większy niż minimalny promień gięcia danego węża. Jeśli minimalny promień gięcia nie zostanie osiągnięty, wąż może się załamać, a jego przekrój może się zwęzić lub nawet spłaszczyć. Może to prowadzić do nadmiernego naprężenia lub skręcenia wkładek.

Przewodność odnosi się do właściwości elektrycznych materiałów, z których składa się wąż, zwykle rdzenia węża, warstw i/lub materiału osłony węża. Przewodność mierzona jest w MOhms. Węże przewodzące są stosowane tam, gdzie transportowany materiał może generować ładunek elektrostatyczny. Węże te przewodzą elektryczność statyczną do końców węża przez materiał gumowy, pod warunkiem zastosowania odpowiedniego materiału łączącego.

Wytyczne KTW ("Plastic Drinking Water") opisują procedury testowania węży do wody pitnej (węży KTW). Aby wąż do wody pitnej otrzymał zatwierdzenie KTW, musi przejść szereg procedur testowych, które muszą zostać przeprowadzone przez akredytowane laboratorium badawcze.

Wstępna ocena higieny wody pitnej produktów wykonanych z elastomerów termoplastycznych w kontakcie z wodą pitną jest określona w zaleceniu przejściowym TPE.

Nasz wąż foliowy TPE do zastosowań związanych z wodą pitną, Master H2O, nadaje się do transportu wody pitnej o temperaturze do +60°C zgodnie z zaleceniem przejściowym KTW/TPE i certyfikatem W270.

Medium to substancja lub materiał, który jest przesyłany przez wąż. Może to być na przykład woda, powietrze, olej, gaz, chemikalia lub inne ciecze lub gazy używane w różnych zastosowaniach. Medium może mieć również określone właściwości, które należy wziąć pod uwagę przy wyborze odpowiedniego węża, takie jak zakres temperatur, ciśnienie lub odporność chemiczna.

Odporność na mikroby jest często niedoceniana, ale prowadzi do nieodwracalnych uszkodzeń tworzyw sztucznych, które nie są na nie odporne. Winowajcami są mikroby, maleńkie mikroorganizmy występujące w glebie, wodzie i powietrzu. W idealnych warunkach klimatycznych ciepła i wilgotności te małe organizmy są w stanie uszkodzić niektóre tworzywa sztuczne w takim stopniu, że zmieniają się właściwości materiału. Początkowo na produkcie widoczne są niewielkie zmiany koloru. Następnie na powierzchni pojawiają się niewielkie pęknięcia, pozwalające drobnoustrojom wniknąć jeszcze głębiej w produkt. W trakcie tego uszkodzenia pojawiają się takie objawy, jak utrata wytrzymałości i kruchość. Wąż staje się bezużyteczny - często po krótkim czasie.

W inżynierii przemysłowej terminy "części główne" i "części macierzyste" odnoszą się do relacji między komponentami w systemie produkcyjnym lub procesie produkcyjnym.

Części macierzyste to komponenty, które zostały już wyprodukowane na wcześniejszym etapie produkcji, a teraz służą jako podstawa do dalszych etapów produkcji. Części macierzyste są zwykle już ukończone i nie muszą być dalej przetwarzane, zanim będą mogły zostać wykorzystane w kolejnym etapie produkcji.

Z drugiej strony, części macierzyste to komponenty, które są produkowane dopiero na późniejszym etapie produkcji i są zależne od części macierzystych. Przed przejściem do kolejnego etapu produkcji, części macierzyste muszą zostać jeszcze obrobione lub zmontowane.

Średnica nominalna to wewnętrzna średnica przewodu elastycznego. Zgodnie z normą EN ISO 6708 średnica nominalna jest oznaczona symbolem "DN", po którym następuje liczba (w przybliżeniu) odpowiadająca średnicy wewnętrznej w milimetrach.

Odporność na szkodliwe działanie ozonu, poliuretany generalnie mają dobrą odporność na ozon

Efekt fizyczny, gdy przepływające substancje lub poszczególne składniki przenikają przez materiał

Współczynnik przenikania jest stałą materiałową, która wskazuje objętość gazu przepływającego przez próbkę testową o znanej powierzchni i grubości w danym czasie dla danej różnicy ciśnień cząstkowych. Zależy on od temperatury i jest określany zgodnie z normą DIN 53536.

Ciśnienie rozrywające to ciśnienie, przy którym wąż ulega zniszczeniu. Ciśnienie rozrywające jest używane do określenia ciśnienia roboczego, biorąc pod uwagę ogólnie przyjęte współczynniki bezpieczeństwa. Ciśnienie rozrywające jest określane zgodnie z normą DIN EN ISO 7751.

Maksymalne ciśnienie, które wąż może wytrzymać bez deformacji pofałdowań i bez przekroczenia 50% ciśnienia rozrywającego. Wąż nie może wykazywać żadnych nieszczelności ani trwałego odkształcenia przy ciśnieniu testowym. Ciśnienie testowe jest określane zgodnie z normą DIN EN ISO 7751.

Wchłanianie substancji ciekłych lub gazowych do ciał stałych bez zachodzenia między nimi reakcji chemicznej. Powoduje to wzrost objętości i masy w połączeniu z odpowiednim spadkiem wartości mechanicznych. Po odparowaniu wnikniętej substancji i związanym z tym zmniejszeniem pęcznienia, pierwotne właściwości produktu są prawie przywrócone. Pęcznienie jest zatem procesem odwracalnym.

Unijne rozporządzenie w sprawie chemikaliów REACH (WE) 1907/2006 służy jako jednolity europejski system rejestracji, ocenyi udzielania zezwoleńw zakresie chemikaliów. Jako właściwy organ, Europejska Agencja Chemikaliów (ECHA) kontroluje i monitoruje zainteresowane strony we wdrażaniu rozporządzenia. Więcej informacji na temat REACH można znaleźć tutaj.

Sprężystość to zdolność szczeliwa do całkowitego lub częściowego powrotu do pierwotnego kształtu i wymiarów po zniwelowaniu sił, które spowodowały odkształcenie.

Siła, która przeciwdziała względnemu ruchowi dwóch ciał stykających się ze sobą.

Odporność na ciśnienie na grzbiecie to odporność na ściskanie węży ssawnych i ciśnieniowych przez obciążenia zewnętrzne przyłożone do grzbietu.

Nazwana na cześć jej wynalazcy, Alberta Ferdinanda Shore'a, twardość Shore'a oferuje różne skale do pomiaru wytrzymałości różnych materiałów. Twardość Shore'a, przy użyciu skali Shore'a A lub Shore'a D, jest preferowaną metodą dla gumy i elastomerów termoplastycznych - i jest również często stosowana do "bardziej miękkich" tworzyw sztucznych, takich jak poliolefiny lub fluoropolimery. Skala Shore'a A jest używana dla "bardziej miękkich" gum, podczas gdy skala Shore'a D jest zwykle używana dla "twardszych" gum. Twardość Shore'a mierzy się za pomocą urządzenia zwanego durometrem.

Profil przepływu to termin stosowany w mechanice płynów, w szczególności w technologii pomiaru przepływu. Opisuje on zależny od lokalizacji rozkład prędkości przepływu w przekroju poprzecznym przepływu.

Określenie zakresu, w którym temperatura nośnika może się zmieniać.

Skręcanie jest terminem używanym w mechanice i opisuje skręcanie ciała spowodowane działaniem momentu skręcającego. Podczas skręcania moment obrotowy jest przykładany w kierunku środka ciężkości - element (np. belka, pręt) jest skręcany. Obciążenie to zwykle występuje na wałach.

Przestrzeń martwa to niepożądana objętość wewnątrz armatury lub maszyn zawierających medium.

Temperatura atmosfery lub medium w bezpośrednim sąsiedztwie działającego węża.

Specyfikacje podciśnienia dla węży Masterflex są określone zgodnie z normą DIN 20024, punkt 15.

W zależności od czasu trwania i intensywności, tworzywa sztuczne mogą ulegać degradacji chemicznej (starzeniu) pod wpływem promieniowania UV. Poliuretany mają zazwyczaj dobrą odporność na promieniowanie UV. Z biegiem czasu materiał żółknie, a jego powierzchnia staje się nieco krucha. Powoduje to, między innymi, nieznaczne obniżenie właściwości mechanicznych. Stabilizację przed starzeniem można osiągnąć za pomocą stabilizatorów UV i/lub pigmentów barwiących.

Podczas testów podciśnieniowych węże były układane w zgięciu 90° przy zachowaniu minimalnego promienia zgięcia i poddawane ciśnieniu do momentu, gdy wykazywały oznaki wyboczenia lub załamania. Dopuszczalne podciśnienie w pracy ciągłej jest określane z uwzględnieniem standardowego współczynnika bezpieczeństwa.

W inżynierii przemysłowej terminy "części główne" i "części macierzyste" odnoszą się do relacji między komponentami w systemie produkcyjnym lub procesie produkcyjnym.

Części macierzyste to komponenty, które zostały już wyprodukowane na wcześniejszym etapie produkcji, a teraz służą jako podstawa do dalszych etapów produkcji. Części macierzyste są zwykle już ukończone i nie muszą być dalej przetwarzane, zanim będą mogły zostać wykorzystane w kolejnym etapie produkcji.

Z drugiej strony, części macierzyste to komponenty, które są produkowane dopiero na późniejszym etapie produkcji i są zależne od części macierzystych. Przed przejściem do kolejnego etapu produkcji, części macierzyste muszą zostać jeszcze obrobione lub zmontowane.

W Niemczech materiały i produkty mające kontakt z wodą pitną muszą być testowane pod kątem migracji substancji chemicznych i wzrostu mikroorganizmów, aby zapewnić ich bezpieczeństwo higieniczne. Wymagania te zostały opisane w arkuszu roboczym DVGW W270.

Grubość ścianki to różnica między wewnętrznymi i zewnętrznymi wymiarami ścianek rury, obudowy, zbiornika ciśnieniowego lub innego pustego w środku elementu (np. węża).

Ważne: Informacje dotyczące grubości ścianek naszych węży odnoszą się do warstwy z tworzywa sztucznego i nie obejmują zewnętrznej spirali. Grubość ścianki jest mierzona w najcieńszym punkcie węża. Należy wziąć to pod uwagę podczas podłączania węża do maszyny, systemu lub innego elementu. W razie jakichkolwiek pytań nasz zespół ds. sprzedaży chętnie służy pomocą.

Plastyfikatory to substancje dodawane do tworzyw termoplastycznych w celu zwiększenia ich giętkości i elastyczności podczas użytkowania lub dalszego przetwarzania. Mają one kluczowe znaczenie dla właściwości funkcjonalnych wielu produktów z tworzyw sztucznych.

Metalowy drut osadzony w ściance węża w formie spirali; zwykle stosowany w wężach ssących.

Podczas testów podciśnieniowych węże były układane w zgięciu 90° przy zachowaniu minimalnego promienia zgięcia i poddawane ciśnieniu do momentu, gdy wykazywały oznaki wyboczenia lub załamania. Dopuszczalne podciśnienie w pracy ciągłej jest określane z uwzględnieniem standardowego współczynnika bezpieczeństwa.

Jedną z zalet węży (np. w porównaniu do rur) jest to, że pochłaniają one wibracje.

Stosunek przekroju poprzecznego ciała do maksymalnego obciążenia, które materiał może przyjąć po rozciągnięciu bez zerwania.

Załącznik techniczny

Tutaj znajdziesz wszystkie informacje techniczne dotyczące naszej oferty produktów w skrócie.

Załącznik techniczny

Unerwünschte Veränderung der Oberfläche durch Lostrennen kleiner Teilchen infolge mechanischer Beanspruchung. Diese Abnutzungsprozesse werden allgemein bei Kunststoffen (und bei vielen anderen Werkstoffen) als Verschleiß bezeichnet.

Widerstandsfähigkeit des Schlauchs gegenüber Abrieb. Abriebfeste Schläuche verhindern den Verschleiß durch Abrieb und dienen hauptsächlich zur Beförderung von festen Stoffen wie Granulaten, Spänen aus Holz, Eisen oder Sand.

Additive – auch Hilfsstoffe oder Zusatzstoffe genannt – sind Stoffe, die einem Werkstoff (z.B. Kunststoff) in geringen Mengen zugesetzt werden, um bestimmte Eigenschaften zu erreichen oder zu verbessern.

Flammschutzmittel-Additive beispielsweise sind Brandhemmer, die in brennbaren Stoffe als Zusatzstoffe eingearbeitet werden und so die Entflammbarkeit herabsetzen.

haftend, ohne mit der Klebefläche zu verschmelzen

Zeitabhängige Veränderung eines Werkstoffs unter festgelegten Umgebungsbedingungen, die eine Verschlechterung (meistens) oder Verbesserung der Werkstoffeigenschaften bewirkt. Ursache sind häufig: Wärme, Licht, energiereiche Strahlung, Chemikalien, Wetter, Sauerstoff (Ozon), Weichmacherwanderung bei PVC usw.

Mittel, das einem Formstoff beigefügt oder auf eine Produktoberfläche aufgebracht wird, um die Leitfähigkeit zu reduzieren.

Man unterscheidet:

Temporäre Antistatika sind grenzflächenaktive Substanzen, die über die Zeit aus dem Kunststoff an die Oberfläche migrieren und dort mithilfe der Luftfeuchtigkeit einen ableitfähigen Hydrophiliefilm ausbilden. Die hauptsächlich durch Reibung von Kunststoffen entstehende elektrostatische Aufladung kann schneller abgeleitet werden.

Permanente Antistatika haben anders als die temporären Antistatika keine Migrationsneigung. Die Antistatikwirkung bleibt über das ganze Produktleben lang erhalten und kann auch nicht mechanisch (z.B. durch Abwischen) vermindert werden.  Sie bilden eine selbstorganisierende, dynamische, geordnete Struktur in aus (dissipative Struktur), die wiederum die statische Aufladung ableitet. Im Gegensatz zu den temporären Antistatika ist die umgebende Luftfeuchte für die antistatische Wirksamkeit nahezu bedeutungslos.

Maximaler Druck, dem ein Schlauch ausgesetzt wird. Berücksichtigt auch kurzzeitige Druckspitzen, die im Betrieb auftreten können.

Temperaturbereich der Anwendung. Kann sich auch auf die Temperatur des geförderten Fluids oder auf die Umgebungsbedingungen der eingesetzten Schlauchleitung beziehen.

ATEX ist die Abkürzung für „Atmosphère Explosible“. Außerdem ist ATEX die Kurzbezeichnung für die europäische Richtlinie 2014/34/EU für das Inverkehrbringen explosionsgeschützter Geräte und Schutzzaunsysteme (inkl. Komponenten). Sie erfasst alle elektrischen und mechanischen Geräte, die sich innerhalb von explosionsgefährdeten Umgebungen befinden.

Druck, bei dem die Schlauchleitung platzt oder das Geflecht versagt. Dieser Druck wird in einer Laboranordnung bei 21 °C ermittelt, wobei der Schlauch gerade ausgerichtet sein muss. Der maximale Berstdruck ist dabei der höchste Druck, bei dem die Schlauchleitung eingesetzt wird. Bei diesem Wert müssen die Druckspitzen berücksichtigt werden, die im Betrieb auftreten können. Der Nennwert-Berstdruck dagegen wird unter Laborbedingungen gemessen.

Maximaler Druck, dem ein Schlauch ausgesetzt wird. Berücksichtigt auch kurzzeitige Druckspitzen, die im Betrieb auftreten können. Die Festlegung des Betriebsdrucks erfolgt in Anlehnung an DIN EN ISO 7751.

Diese BG-Information (BGI) erläutert die wichtigsten Anforderungen an den Brand- und Explosionsschutz von Filteranlagen und Silos für Holzstaub, Holzspäne, Hackschnitzel - beginnend von der Absaugleitung der angeschlossenen Maschinen bis zum Materialeintrag in die Feuerungsanlage - und beschreibt die notwendigen Maßnahmen.

Unsere PU-Folienschläuche entsprechen den Auflagen der BGI 739-2 (herausgegeben von der BGHM Berufsgenossenschaft Holz und Metall)

Kraft, die erforderlich ist, um eine Biegung um einen bestimmten Radius zu ermöglichen, und damit ein Maß für die Steifheit.

Minimaler Radius, in dem ein Schlauch gebogen werden kann, ohne dass er geknickt, beschädigt oder seine Nutzungsdauer verkürzt wird. Der Radius eines gebogenen Abschnitts eines Schlauchs wird an der Mittellinie (R) des gekrümmten Bereichs gemessen. Der Biegeradius wird in mm angegeben.

Biegeradus, dynamisch
Kleinster Radius, bei dem ein Schlauch bei kontinuierlich-dynamischen Biegebewegungen ohne Knickbildung genutzt werden kann.

Biegeradius, statisch
Kleinster Radius, bei dem ein Schlauch bei dauerhaft statischer Biegung ohne Knickbildung genutzt werden kann.

Jedes Produkt, das unter eine EU-Richtlinie fällt, benötigt zwingend eine CE-Konformitätserklärung. Zu diesen Produkten gehören unter anderem Spielzeug, elektrische Geräte, persönliche Schutzausrüstungen und Messgeräte.

Die Eignung eines Schlauches wird wesentlich durch seine Beständigkeit gegenüber dem zu fördernden chemischen Produkt bestimmt. Siehe auch Liste Chemische Beständigkeit. Die Angaben in dieser Beständigkeitsliste sind nur Richtwerte, die nur zeitlich eingeschränkt gewährleistet werden können.  

Compoundierung (aus dem engl. Compound = Mischung) ist ein Begriff aus der Kunststofftechnik und beschreibt den Veredelungsprozess von Kunststoffen durch Beimischung von Zuschlagstoffen (Füllstoffe, Additive,...) zur gezielten Optimierung der Eigenschaftsprofile.

Deutsches Institut für Normung

Gilt für nahtlose Stahlrohre und bezieht sich auf Maße und längenbezogene Massen.

Halterungsschellen - Teil 3: Profilschellen und Kegelflansche (zurückgezogen) 

Diese Norm ist anzuwenden für Schlauchschellen mit Schneckentrieb, die zur Befestigung von Schläuchen an mobilen und stationären Anlagen verwendet werden. 

Diese Norm legt die Flanschtypen und ihre Dichtflächenformen, Maße, Toleranzen, Gewinde, Schraubengrößen, Oberflächenbeschaffenheit der Dichtflächen der Flanschverbindung, Kennzeichnung, Werkstoffe, Druck/Temperatur-Zuordnungen und ungefähre Flanschgewichte fest.
 

Seit 2016 gilt in Deutschland die DIN 26057 für „Spiralschläuche hergestellt aus thermoplastischem Polyurethan (TPU) mit Stahldraht Verstärkung für Granulate und Pulver.“ Die DIN-Norm 26057, an der wir maßgeblich mitgearbeitet haben, definiert die Anforderungen für Spiralschläuche aus thermoplastischem Polyurethan (TPU), die mit Stahldrahtverstärkung versehen sind und eine gewellte Außenkontur haben. Diese Schläuche werden zum Fördern von Granulaten sowie pulverförmigen Stoffen, Stäuben und Schüttgütern verwendet. In der Norm sind die Bedingungen und der Ablauf für die Prüfung der Schläuche genauestens beschrieben und geregelt.

DIN 4102 - Brandverhalten von Baustoffen und Bauteilen.

Nach DIN 4102-1 werden Baustoffe in die Klassen nicht brennbar (A1, A2) und brennbar (B1, B2, B3) eingeteilt:

• A1: Baustoffe dieser Klasse sind nicht brennbar, enthalten keine brennbaren Bestandteile, keine Rauchentwicklung und kein brennendes Abtropfen, z. B. Beton, Ziegel oder Steinwolle.
• A2: Baustoffe dieser Klasse sind nicht brennbar, dürfen aber gewisse Anteile brennbarer Bestandteile enthalten, keine Rauchentwicklung und kein brennendes Abtropfen, z. B. Gipskarton glatt
• B1: Baustoffe dieser Klasse sind schwer entflammbar und dürfen nach Entfernen einer Zündquelle nicht selbstständig weiterbrennen, z. B. Gipskarton gelocht oder Holzwolle-Leichtbauplatten.
• B2: Baustoffe dieser Klasse sind normal entflammbar, die Entzündbarkeit muss bei einer Kanten- oder Flächenbeflammung mit kleiner Flamme auf ein in der DIN vorgegebenes Maß beschränkt bleiben, z. B. Holz- und Holzwerkstoffe
• B3: Baustoffe dieser Klasse sind leicht entflammbar und dürfen in Gebäuden nur als sogenannte Verbundwerkstoffe eingesetzt werden, d. h. wenn diese mit anderen Baustoffen so verbunden werden, dass sie nicht mehr leicht entflammbar sind, z. B. Papier oder Stroh.

Elastomere oder thermoplastische Elastomere - Bestimmung des Abriebwiderstandes mit einem Gerät mit rotierender Zylindertrommel (ISO 4649:2017)

Diese Norm gilt für Rohrverschraubungen aus nichtrostendem Stahl zum Einwalzen oder zum Anschweißen für Rohrleitungssysteme in der Lebensmittelindustrie.

Diese Norm gilt für alle flexiblen Luftleitungen. Sie legt Anforderungen und Prüfverfahren für die technischen Kennwerte flexibler Luftleitungen fest, die in Lüftungs- und Klimaanlagen in Gebäuden verwendet werden. Bei Maßen und Toleranzen erfüllt z. B. unser Master-VENT 2 die Anforderungen dieser Norm. 

Bei uns finden Sie Schlauchverschraubungen nach EN 14420 für den sicheren Einband mit Klemmschalen aus Messing, Edelstahl oder Aluminium. Schlauchverschraubungen nach EN 14420 sind sichere und hochwertige Verbindungen zwischen Schlauch und Anlage und dabei in fast allen Industriebereichen einsetzbar.

Clampdichtungen nach DIN 32676 Standard. Clampdichtungen, auch bekannt unter dem Begriff Tri-Clampdichtungen, sind aseptische Dichtungen, die in der Lebensmittel-, Chemie- und Pharmaindustrie für den Einsatz als Clampverbindungen (Klemmverbindungen) weit verbreitet sind.

Nennweite DN (franz. Diamètre Nominal) - siehe auch Nennweite

Rundprofil, das bei Herstellung und Vulkanisierung zur Größenbestimmung und Stützung der Schläuche verwendet wird. Kann starr (Kohlenstoffstahl oder Edelstahl) oder biegsam (Gummi oder Kunststoff) ausgeführt sein.

siehe Betriebsdruck

Schläuche mit Einlage können aus zwei Kunststofflagen (eine innen, eine außen) hergestellt werden, die durch eine verstärkende Drahteinlage getrennt sind. Ein Schlauch ohne Einlage besteht aus zwei Kunststofflagen ohne zusätzliches Material dazwischen.

Fähigkeit eines Körpers, nach einer Dehnung, Kompression oder Verformung seine ursprüngliche Form und Größe wieder einzunehmen.

Material, das sich bei Raumtemperatur unter geringer Belastung dehnt, seine Länge verdoppelt und bei Entlastung rasch wieder seine ursprüngliche Länge einnimmt. Elastomere sind formfeste, aber elastisch verformbare Kunststoffe, die wieder in ihre ursprüngliche, unverformte Gestalt zurückfinden können.

Kennzeichnung für Dokumente, die von einer der drei anerkannten europäischen Normungsorganisationen CEN, CENELEC oder ETSI genehmigt wurden.

Statisch unkritische Belastungen führen durch ständige Einwirkung auf das Material zu Funktionsuntüchtigkeit, der so genannten Ermüdungsrissbildung.
In schweren Fällen kann die stetige Belastung sogar zu einem Totalausfall des Materials führen.

Copolymer, ASTM-Bezeichnung für Ethylenvinylacetat.

Fertigungsverfahren, bei dem verdichteter Kunststoff kontinuierlich durch eine Düse gedrückt wird.

EX-Zonen sind explosionsgefährdete Bereiche. Es sind Bereiche, in denen eine explosionsfähige Atmosphäre auftreten kann. Das Explosionsrisiko ist insbesondere dort gegeben, wo explosionsgefährliche Stoffe wie Stäube oder Flüssigkeiten hergestellt, verarbeitet, transportiert oder gelagert werden.

U.S. Food and Drug Administration- die Lebensmittelüberwachungs- und Arzneimittelbehörde in den USA

Flammschutzmittel (oder Brandhemmer) sind Stoffe, welche die Ausbreitung von Bränden einschränken, verlangsamen oder verhindern sollen.

Prinzipiell unterscheidet man vier Typen von Flammschutzmitteln: Additive Flammschutzmittel, reaktive Flammschutzmittel, Inhärenter Flammschutz und Coating.

Erforderlicher Kraftaufwand zur Erzielung des minimalen Biegeradius (je größer der Kraftaufwand, desto geringer die Flexibilität). Im Gegensatz zur Rohren sind Schläuche in jeder Hinsicht flexibel.

Siehe Permeation

Die Verordnung (EG) Nr. 2023/2006 definiert die "Gute Herstellungspraxis" (engl. Good Manufacturing Practice GMP)  für Materialien und Gegenstände, die dazu bestimmt sind, mit Lebensmitteln in Berührung zu kommen.

Kunststoffgranulat ist die typische Lieferform von thermoplastischen Kunststoffen der Rohstoffhersteller für die kunststoffverarbeitende Industrie.

Zur Gruppe der Halogene zählen Fluor, Chlor, Brom, Iod, Astat und Tenness.

Diese Nichtmetalle sind im elementaren Zustand sehr reaktionsfreudig (Fluor kann unter Feuererscheinung reagieren), farbig und reagieren mit Metallen zu Salzen (Namensherkunft) und mit Wasserstoff unter Normalbedingung zu Halogenwasserstoffen (gasförmige, einprotonige Säuren). Halogenhaltige Produkte setzen im Brandfall korrosive Gase frei, die in Verbindung mit Feuchtigkeit Salzsäure bilden können. Als elektrisch leitfähige Substanz kann Salzsäure Kurzschlüsse verursachen und Geräte zerstören.

Die Härte ist eine wichtige Materialeigenschaft von Schläuchen. Sie beschreibt den mechanischen Widerstand eines Werkstoffs gegen das Eindringen eines härteren Körpers. Die Härte wird am relativen Widerstand des Werkstoffs gegenüber einem Eindringkörper gemessen. Je höher der Betrag, desto härter der Werkstoff.

Es existieren verschiedene Härteprüfverfahren. Bei kautschukartigen Stoffen erfolgt die Bestimmung der Shore-Härte nach DIN 53 505. Eine Nadel (Kegelstumpf bei Shore A und Kegel bei Shore D) wird mit einer bestimmten Federspannung in die Probe gedrückt. Die Eindringtiefe ist ein Maß für Härte (Skalenbereich 0 bis 100 in Shore).

Bei Clampverbindungen sollte man darauf achten, dass an der Dichtung ein ausreichender Anpressdruck anliegt. Im Falle einer zu starken Verpressung oder falscher Montage droht allerdings die Gefahr, dass das Medium an der Dichtung vorbei wandert (so genannte Hinterwanderung).

Die Hydrolyse wird oft unterschätzt, führt aber zu irreversiblen Schäden an Kunststoffen, die keine Beständigkeit aufweisen. Bei der Hydrolyse tritt die Schädigung durch eine irreversible Aufspaltung der Molekularketten ein. Ursache können längere Lagerung in warmem Wasser, Sattdampf oder schlicht tropisches Klima sein. Hydrolyse kann aber auch bei idealen klimatischen Bedingungen zur Aufspaltung der Molekülketten im Kunststoff führen. Diese verursacht wie bei dem Mikroben-Befall den Abbau der mechanischen Festigkeit des Materials und führt zur endgültigen Zerstörung des Materials. Auch wird das Produkt oftmals schon nach kurzer Zeit unbrauchbar.

Aufbringen einer Deckschicht mit besonderen Eigenschaften auf Folien oder Platten sowie das
Aufbringen von Folien auf Gewebebahnen.

Es ist immer darauf zu achten, dass der kleinste im Betrieb vorkommende Biegeradius über dem Mindestbiegeradius des jeweiligen Schlauches liegt. Wird der minimale Biegeradius unterschritten, kann der Schlauch knicken und sich im Querschnitt verengen oder sogar platt gedrückt werden. Dadurch kann es zu einer übermäßigen Beanspruchung oder Verdrehung der Einlagen kommen.

Leitfähigkeit bezieht sich auf die elektrischen Eigenschaften der Materialien, aus denen sich der Schlauch zusammensetzt, in der Regel die Schlauchseele, die Schichten und/oder das Material der Schlauchdecke. Leitfähigkeit wird in MOhm gemessen. Leitfähige Schläuche werden in dort eingesetzt, wo das zu transportierende Material statische Aufladung erzeugen kann. Diese Schläuche leiten durch das Gummimaterial statische Elektrizität zu den Schlauchenden ab, sofern das richtige Kupplungsmaterial verwendet wird.

In der KTW ("Kunststoff-Trinkwasser")-Leitlinie sind die Prüfverfahren für Trinkwasserschläuche (KTW-Schläuche) beschrieben. Damit ein Trinkwasserschlauch die KTW-Zulassung erhält, muss dieser eine Reihe an Testverfahren durchlaufen, die von einem akkreditierten Prüflabor durchgeführt werden müssen.

In der TPE-Übergangsempfehlung ist die vorläufige trinkwasserhygienische Beurteilung von Produkten aus Thermoplastischen Elastomeren im Kontakt mit Trinkwasser definiert.

Unser TPE-Folienschlauch für Trinkwasseranwendungen, der Master H2O, ist nach KTW/TPE Übergangsempfehlung und W270 zertifiziert für den Transport von Trinkwasser bis +60°C geeignet.

Das Medium ist die Substanz oder das Material, das durch den Schlauch geleitet wird. Dies kann beispielsweise Wasser, Luft, Öl, Gas, Chemikalien oder andere Flüssigkeiten oder Gase sein, die in verschiedenen Anwendungen verwendet werden. Das Medium kann auch spezifische Eigenschaften aufweisen, die bei der Auswahl des richtigen Schlauchs berücksichtigt werden müssen, wie z. B. Temperaturbereich, Druck oder chemische Beständigkeit.

Die Mikrobenbeständigkeit wird oft unterschätzt, führt aber zu irreversiblen Schäden an Kunststoffen, die keine Beständigkeit aufweisen. Verursacher sind Mikroben, winzig kleine Mikroorganismen, die im Boden, im Wasser und in der Luft vorkommen. Kommt es zu idealen klimatischen Bedingungen durch Wärme und Feuchtigkeit sind diese kleinen Organismen in der Lange, einige Kunststoffe so zu schädigen, dass es zu Eigenschaftsveränderungen des Materials kommt. Zuerst sind leichte Farbveränderungen am Produkt sichtbar. Dann entstehen kleine Risse in der Oberfläche, wodurch es den Mikroben möglich wird, noch tiefer in das Produkt einzudringen. Im Zuge dieser Schädigung treten Erscheinungsbilder wie Festigkeitsverlust sowie Versprödung auf. Der Schlauch wird unbrauchbar – oftmals schon nach kurzer Zeit.

In der Industrietechnik beziehen sich die Begriffe "Mutterteile" und "Vaterteile" auf die Beziehung zwischen Bauteilen in einer Produktionsanlage oder einem Fertigungsprozess.

Mutterteile sind Bauteile, die bereits in einem früheren Fertigungsschritt hergestellt wurden und nun als Basis für weitere Fertigungsschritte dienen. Mutterteile sind in der Regel bereits fertig bearbeitet und müssen nicht weiter verarbeitet werden, bevor sie in die nächste Fertigungsstufe eingesetzt werden können.

Vaterteile hingegen sind Bauteile, die erst in einem späteren Fertigungsschritt hergestellt werden und von den Mutterteilen abhängig sind. Vaterteile müssen noch bearbeitet oder montiert werden, bevor sie in die nächste Fertigungsstufe übergehen können.

Als Nennweite bezeichnet man den inneren Durchmesser einer Schlauchleitung. Angegeben wird die Nennweite gemäß EN ISO 6708 durch die Bezeichnung „DN“, gefolgt von einer (ungefähr) dem Innendurchmesser in Millimetern entsprechenden Zahl.

Widerstandsfähigkeit gegenüber den schädlichen Auswirkungen von Ozon, Polyurethane haben generell eine gute Ozonbeständigkeit

physikalische Einwirkung, wenn Durchflussstoffe bzw. einzelne Bestandteile in den Werkstoff eindringen 

Der Permeationskoeffizient ist eine Stoffkonstante, die angibt, welches Gasvolumen bei einer gegebenen Partialdruckdifferenz in einer bestimmten Zeit durch einen Probekörper bekannter Fläche und Dicke hindurchtritt. Er ist abhängig von der Temperatur und wird nach DIN 53536 ermittelt.

Als Platzdruck wird der Druck bezeichnet, bei dem der Schlauch zerstört wird. Der Platzdruck dient zur Festlegung des Betriebsdruckes unter Berücksichtigung der allgemein üblichen Sicherheitsfaktoren. Die Festlegung des Platzdruckes erfolgt in Anlehnung an DIN EN ISO 7751.

Maximaler Druck, den ein Schlauch ohne Verformung der Wellungen sowie ohne Überschreiten von 50 % des Berstdrucks erträgt. Beim Prüfdruck darf der Schlauch keine Leckagen und dauerhafte Verformungen zeigen. Die Festlegung des Prüfdrucks erfolgt in Anlehnung an DIN EN ISO 7751.

Aufnahme von flüssigen oder gasförmigen Stoffen in Feststoffe, ohne dass zwischen diesen eine chemische Reaktion abläuft. Folgen sind eine Volumen- und Gewichtszunahme in Verbindung mit einer entsprechenden Abnahme der mechanischen Werte. Nach Abdampfen des eingedrungenen Stoffs und dem damit verbundenen Rückgang der Quellung werden die ursprünglichen Eigenschaften des Produkts nahezu wieder erreicht. Die Quellung ist damit ein reversibler Vorgang.

Die EU-Chemikalienverordnung REACH (EG) 1907/2006 dient als europäisch einheitliches System zur Registrierung (“ Registration”), Bewertung (“ Evaluation”) und Zulassung (“ Authorisation”) von Chemikalien. Als zuständige Behörde kontrolliert und überwacht die Europäische Chemikalienagentur (ECHA) Akteure bei der Umsetzung der Verordnung. Mehr Informationen zu REACH finden Sie hier.

Das Rückstellvermögen ist die Eigenschaft eines Dichtstoffes, die ursprüngliche Form und die ursprünglichen Maße ganz oder teilweise wieder anzunehmen, nachdem einwirkende Kräfte aufgehoben wurden, welche die Verformung verursacht haben.

Kraft, die der relativen Bewegung zweier einander berührender Körper entgegenwirkt.

Unter Scheiteldruckfestigkeit versteht man den Widerstand gegen das Zusammendrücken von Saug- und Druckschläuchen durch äußere, im Scheitel aufgebrachte Last.

Benannt nach ihrem Erfinder, Albert Ferdinand Shore, bietet die Shore-Härte verschiedene Skalen zur Messung der Festigkeit verschiedener Materialien. Die Shore-Härte, entweder nach der Shore-A- oder der Shore-D-Skala, ist die bevorzugte Methode für Kautschuk und thermoplastische Elastomere - und wird auch häufig für "weichere" Kunststoffe wie Polyolefine oder Fluorpolymere verwendet. Die Shore A-Skala wird für "weichere" Gummis verwendet, während die Shore D-Skala üblicherweise für "härtere" Gummis verwendet wird. Die Shore-Härte wird mit einem Gerät gemessen, das als Durometer bezeichnet wird.

Das Strömungsprofil ist ein Begriff der Fluidmechanik, insbesondere der Durchflussmesstechnik. Es bezeichnet die ortsabhängige Verteilung der Strömungsgeschwindigkeit im Querschnitt einer Strömung.

Angabe des Bereichs, in dem sich die Medientemperatur bewegen kann.

Torsion ist ein Begriff aus der Mechanik und beschreibt die Verdrehung eines Körpers, die durch die Wirkung eines Torsionsmoments entsteht. Bei der Torsion wird ein Drehmoment in Richtung der Schwerachse aufgebracht – das Bauteil (z.B. Träger, Stab) wird dabei verdreht. Man findet diese Belastung typischer Weise bei Wellen.

Der Schadraum (auch schädlicher Raum oder Totraum) ist ein unerwünschtes Volumen innerhalb von Armaturen oder Maschinen, die ein Medium enthalten.

Temperatur der Atmosphäre oder des Mediums in der direkten Umgebung eines im Betrieb befindlichen Schlauchs.

Die Festlegung der Unterdruckangaben für Masterflex-Schläuche erfolgt in Anlehnung an DIN 20024, Punkt 15.

Kunststoffe können, je nach Dauer und Intensität, durch die Einwirkung von UV-Strahlung chemisch abgebaut werden (Alterung). Polyurethane haben allgemein eine gute UV-Beständigkeit. Im Laufe der Zeit findet dann eine Vergilbung des Werkstoffs statt, es kommt zu einer leichten Oberflächenversprödung. Die Folge ist u. a. ein geringes Absinken der mechanischen Eigenschaftswerte. Mit Hilfe von UV-Stabilisatoren und/oder durch Farbpigmentierung kann eine Stabilisierung gegen Alterung erreicht werden.

Bei den Unterdruckprüfungen wurden die Schläuche in einem 90°-Bogen unter Einhaltung des Mindestbiegeradius verlegt und so weit mit Unterdruck beaufschlagt, bis sie Anzeichen von Einbuchtungen oder Zusammenfall zeigten. Unter Berücksichtigung eines allgemein üblichen Sicherheitsfaktors erfolgt die Bestimmung des zulässigen Unterdrucks im Dauerbetrieb.

In der Industrietechnik beziehen sich die Begriffe "Mutterteile" und "Vaterteile" auf die Beziehung zwischen Bauteilen in einer Produktionsanlage oder einem Fertigungsprozess.

Mutterteile sind Bauteile, die bereits in einem früheren Fertigungsschritt hergestellt wurden und nun als Basis für weitere Fertigungsschritte dienen. Mutterteile sind in der Regel bereits fertig bearbeitet und müssen nicht weiter verarbeitet werden, bevor sie in die nächste Fertigungsstufe eingesetzt werden können.

Vaterteile hingegen sind Bauteile, die erst in einem späteren Fertigungsschritt hergestellt werden und von den Mutterteilen abhängig sind. Vaterteile müssen noch bearbeitet oder montiert werden, bevor sie in die nächste Fertigungsstufe übergehen können.

In Deutschland müssen für die hygienische Unbedenklichkeit Werkstoffe und Produkte, die in Kontakt mit Trinkwasser stehen, im Hinblick auf die Migration chemischer Substanzen und das Wachstum von Mikroorganismen geprüft werden. Diese Anforderungen werden in dem DVGW Arbeitsblatt W270 beschrieben. 

Als Wandstärke bezeichnet man die Differenz der inneren und der äußeren Abmessungen der Wände eines Rohres, Gehäuses, eines Druckbehälters oder eines anderen Hohlkörpers (z.B. eines Schlauches). 

Wichtig: Die Angaben zur Wandstärke unserer Schläuche beziehen sich auf die Kunststoffschicht und beinhalten nicht die Außenspirale. Die Wandstärke wird an der  dünnsten Stelle des Schläuches gemessen. Beachten Sie dies bitte beim Anschließen des Schlauches an eine Maschine, Anlage oder andere Komponente. Bei Fragen dazu hilft Ihnen unser Vertriebsteam gern weiter. 

Weichmacher sind Stoffe, die thermoplastischen Kunststoffen zugesetzt werden, um diese geschmeidiger und elastischer im Gebrauch oder der weiteren Verarbeitung zu machen. Sie sind für die funktionalen Eigenschaften vieler Kunststoffprodukte entscheidend.

Metalldraht, der wendelförmig in die Schlauchwand eingebettet ist; wird in der Regel in Saugschläuchen verwendet.

Bei den Unterdruckprüfungen wurden die Schläuche in einem 90°-Bogen unter Einhaltung des Mindestbiegeradius verlegt und so weit mit Unterdruck beaufschlagt, bis sie Anzeichen von Einbuchtungen oder Zusammenfall zeigten. Unter Berücksichtigung eines allgemein üblichen Sicherheitsfaktors erfolgt die Bestimmung des zulässigen Unterdrucks im Dauerbetrieb.

Ein Vorteil von Schläuchen (z.B. gegenüber Rohren) ist es, dass sie Vibrationen absorbieren.

Verhältnis des Querschnitts eines Körpers zur maximalen Belastung, die der Werkstoff bei Dehnung ohne zu brechen aufnehmen kann.

Technischer Appendix

Hier finden Sie alle technischen Informationen rund um unser Produktsortiment auf einen Blick.

Technischer Appendix